1.Η ιστορία: Η πλούσια ιστορία της ξιφασκίας αποτελεί μια θαυμάσια έλξη για το άθλημα. Η ξιφομαχία χρονολογείται εδώ και χιλιάδες χρόνια ενώ η πραγματική τέχνη που ασκούμε χρονολογείται από τον 13ο αιώνα. Αγαπάμε ότι είμαστε μέρος ενός κάτι που δεν είναι μόνο παλιό, αλλά και συνεχώς αλλάζει και ανανεώνεται. Για τους ξιφομάχους, είμαστε συνηδητοποιημένοι από το γεγονός ότι συνεχίζουμε αυτή την παράδοση και ότι κάποια μέρα οι άνθρωποι θα κοιτάξουν πίσω στην ιστορία της εποχής μας και θα αποτελούμε μέρος αυτής της ιστορίας αυτού του αθλητισμού.
2.Οι στολές:Ας είμαστε ρεαλιστές γι’ αυτό – οι στολές της ξιφασκίας είναι ωραίες! Ενώ η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι το πιο σημαντικό, μας επηρεάζει όλους σε κάποιο επίπεδο . Η στολή , η μάσκα, μας κάνουν να αισθανόμαστε σαν ξιφομάχοι όταν κλείνουμε το φερμουάρ. Υπάρχει κάτι μαγικό σχετικά μ’αυτό, ρωτήστε κάποιον ξιφομάχο!
3. Το σπαθί: Ας μιλήσουμε για τα σπαθιά. Οποιοδήποτε και αν είναι το όπλο σου – ασκήσεως, μονομαχίας, σπάθη- κρατάς ένα πραγματικό σπαθί! Ποιος μπορεί να το κάνει αυτό? Οι ξιφομάχο και οι νίντζα, ίσως? Είναι απίστευτο! Έχει πλάκα ! Είναι ωραίο! Και αναπτύσουμε μία σχέση με τα σπαθιά μας. Είναι μέρος μας. Όταν ασχολείστε τόσες ώρες με τη προπόνηση, είναι κάτι που συμβαίνει. Το σπαθί γινεται μια προέκταση του χεριού μας, μέρος του ποιοι είμαστε!
4. Ο ενθουσιασμός: Η είσοδος στη πίστα είναι πάντα συναρπαστική. Υπάρχει μια ενέργεια που πηγάζει από μέσα μας. Το να στέκεσαι απλά στη πίστα σε ενεργοποιεί και σε βάζει σε μία εξαιρετικά έντονη νοοτροπία και ενθουσιασμού που όλοι μας αγαπάμε.
5. Ο ανταγωνισμός: Ναι, αγαπάμε τον ανταγωνισμό! Έχει ελάχιστη σχέση με τη νίκη – τόσο περισσότερο έχει να κάνει με την πρόκληση του εαυτού μας για να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Αγαπάμε να αντιμετωπίζουμε νέους αντιπάλους και ότι μαθαίνουμε νέα πράγματα. Αγαπάμε επίσης ότι ταξιδεύουμε σε άλλες περιοχές και γνωρίζουμε καινούργιους ανθρώπους, για να δούμε πως αγωνίζονται και πως είμαστε διαφορετικοί και όχι όλοι όμοιοι μεταξύ μας.
6. Η συντροφικότητα: Ιδρώνουμε μαζί. Γωνιζόμαστε μαζί. Αναπτυσσόμαστε μαζί. Τόσο στο σύλλογο , όσο και έξω από αυτόν. Είναι δύσκολο να υπερδιπλασιαστεί ο δεσμός που σχηματίζουν οι ξιφομάχοι από την ομάδα προπόνησης, φιλίες που κρατάνε χρόνια – γι αμια ζωή! Η ένταση των αγώνων βγάζει το πιο βαθύ μέρος του εαυτού μας και στη συνέχεια το μοιραζόμαστε ο ένας με τον άλλον κατά τη διάρκεια της έντονης προπόνησης μας. Πιέζουμε ο ένας τον άλλον να γίνουμε καλύτεροι.
7. Η προπονήτρια: Η προπονήτρια πιστεύει σε εμάς, ακόμη και όταν εμείς οι ίδιοι δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας. Βλέπει τις δυνατότητες μας και μας βοηθά. Μας τηλεφωνεί όταν δεν κάνουμε το καλύτερο μας. Είναι η οδηγός στη ζωή μας, η προπονήτρια μας διδάσκει πολύ περισσότερο από απλά τεχνική – μας διδάσκει δεξιότητες ζωής και πειθαρχία. Δεν υπάρχει τόπος να την ευχαριστήσετε αρκετα!
8.Οι Αντίπαλοι: Οι αντίπαλοι μας ωθούν να γίνουμε καλύτεροι, γι αυτό τους αγαπάμε! Αγαπάμε τους αντιπάλους μας γιατί μας κάνουν να αισθανόμαστε πιο δυνατοί και μας επιτρέπουν να αμφισβητήσουμε τις ικανότητες μας. Τους αγαπάμε όταν κερδίζουν, επειδή το πνεύμα του αθλητισμού μας δείχνει ότι μπορούμε να πάρουμε τη χαρά στη νίκη τους, μόνο για να πάμε σπίτι και να εξασκηθούμε σκληρότερα.
9. Ο σύλλογος: Κάθε αθλητής που προπονείται συστηματικά, θα σου πει ότι αγαπάει το σύλλογο του. Οι καλοί σύλλογοι είναι σαν μια οικογένεια – υποστηρίζουν όποιον περνάει από τη πόρτα και έργάζεται για να βοηθήσει όλους να πετύχουν.
10. Ο δυναμισμός: Η ξιφασκία μας βοηθά να δούμε το δυναμισμό μας. Τα παιδιά μπορούν να δουν ότι είναι ικανά για σπουδαία πράγματα. Και ναι, κάθε ξιφομάχος σε κάποιο σημείο ονειρεύεται την ολυμπιακή δόξα ή να γίνει ιππότης. Ακόμα και αν αυτά τα όνειρα δεν έχουν ποτέ γίνει πραγματικότητα, υπάρχει τεράστια αξία σε αυτά.
11. Η Ομορφιά: Η στάση του ξιφομάχου έχει μία ιδιαίτερη ομορφιά. Η μορφή που παίρνουν τα σώματα στις θέσεις τους. Οι ήχοι του αγώνα με τις συγκρούσεις των σπαθιών και την ανάμειξη των ποδιών. Η απλότητα του σε όλα – με δύο ξιφομάχους να κοιτάει ο ένας τον άλλον και να επικεντρώνονται στο στόχο.
12. Η ένταση: Για έναν ξιφομάχο , η στιγμή εκείνη είναι ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του ανταγωνισμού, η ένταση του αγώνα είναι σχεδόν απαράμιλλη. Η αδρεναλίνη ρέει, το μυαλό συγκεντρώνεται και το σώμα αποκρίνεται. Ακόμη και όταν αγωνίζονται στο σύλλογο, υπάρχει ένα επιθυμητό επίπεδο έντασης με το μυαλό και το σώμα επικεντρωμένο σε ένα στόχο.
13. Οι Δεξιότητες ζωής: Η ξιφασκία δεν μας διδάσκει μόνο τις δεξιότητες ενός αθλήματος – μας διδάσκει δεξιότητες για τη ζωή! Οι ξιφομάχοι μαθαίνουν να έχουν μια υγιή φυσική κατάσταση και ψυχική ανθεκτικότητα. Πως να υποστηρίξετε ο ένας τον άλλον και πως να είστε ευτυχισμένοι για έναν αντίπαλο. Πως να σηκωθείτε πάνω μετά την ήτττα. Αυτά τα πράγματα μεταφράζονται στη ζωή και βοηθούν τους ξιφομάχους να είναι επιτυχείς όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και επιμένουν.
14. Η Εκπλήρωση: Ας είμαστε ειλικρινείς – υπάρχει μία ζεστή αίσθηση που μπορούμε να πάρουμε από όλα αυτά. Η ξιφασκία μας κάνει ευτυχισμένους και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τον οποίο την αγαπάμε. Μπορούμε να σπάσουμε αυτή την ευτυχία σε κομμάτια και κομμάτια, αλλά μερικές φορές είναι ωραίο να μην το αναλύουμε τόσο και μονο να το σιγοβράζουμε.
15. Η Εμπιστοσύνη: Η ξιφασκία δημιουργεί αυτοπεποίθηση. Για ένα παιδί, παρέχοντας του ένα σπαθί, του δίνεις την εμπιστοσύνη ενός ενήλικα και ξέρουν ότι πιστεύουμε σε αυτά. ‘Οταν το σκεφτείτε, είναι τεράστια ευθύνη! Η οικοδόμηση εμπιστοσύνης είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα για το άθλημα της ξιφασκίας, και πραγματικά ό,τι άλλο αγαπάμε για το άθλημα έρχεται μαζί σε αυτό το ένα κομμάτι.
